Može li se oživeti nacistička internacionala?
AUTOR: Dmitrij Sedov
(S ruskog preveo Zoran Milošević)
Generalna skupština UN usvojila je 15. decembra rezoluciju koju je podnela Rusija pod nazivom: „Borba protiv veličanja nacizma, neonacizma i drugih praksi koje doprinose eskalaciji savremenih oblika rasizma, rasne diskriminacije, ksenofobije i srodne netrpeljivosti“.
Za rezoluciju su glasali predstavnici 120 država, a rezoluciju nije podržalo 50. Svi oni koji „nisu podržali“ pripadaju taboru koji se može nazvati američkim. Tu su Nemačka, Italija, Austrija, Japan, umrljane zločinima u doba procvata fašizma u ovim zemljama. Glasanje njihovih predstavnika o rezoluciji koju je podnela Rusija teško je shvatiti drugačije osim revanšizma i pokušaja „poništavanja” Pobede 1945. godine.
Antifašističku rezoluciju nisu podržali ni sateliti SAD iz Istočne Evrope, uključujući Poljsku, Litvaniju, Letoniju, Estoniju, gde ruše spomenike oslobodiocima Evrope, gde oživljavaju mržnju prema Rusiji i istočnim Slovenima. Nije iznenađenje ni za Ukrajinu, koja je odbacila nacrt rezolucije Generalne skupštine UN.
Čemu se nadaju politički lideri ovih zemalja?
Nepotrebno je reći da u mračnim kriptama degradirajuće zapadne kulture, nacistički vampir može da se pojavi u svetu? Treba li da vas podsećam uz čiju pomoć i čijim novcem je ovaj monstrum svojevremeno zaposeo Zapad Evrope da bi se preselio na Istok i stigao do Urala?
Tridesetih godina prošlog veka nacistička slika Nemačke i pozive „firera nemačkog naroda“ nisu odbijali anglosaksonski „gospodari igre“. Od 8. do 9. novembra 2023. biće obeležena 100. godišnjica minhenskog „pivskog puča“, kojim je započeo Hitlerov uspon na vlast u Nemačkoj razorenoj Versajskim ugovorom. Ovaj uspon pripremili su i finansirali vladajući krugovi SAD i Velike Britanije. Oni su negovali nacističkog vampira u nadi da će poraziti Sovjetsku Rusiju, ali se desio nezamisliv obrt istorije koji je primorao Anglosaksonce da uđu u koaliciju sa SSSR-om, čime sue fašističku zver bacili u pepeo.
Danas se nad Nemačkom ponovo nadvija pretnja ekonomske krize koja Nemcima preti istim nevoljama koje su ih zadesile posle Versaja. Kada ovo padne na veliki narod, otvaraju se mogućnosti kontrole uma u koji prodiru impulsi fašizma.
Da li se Nemci, posle Ukrajinaca, mogu pretvoriti u još jednog „proksija“ Anglosaksonaca i ponovo krenuti na Istok? Godina 1945. je bila katastrofa za tevtonsku svest, ali psiholozi kažu da se pamćenje jednog naroda može „poništiti” smenom samo jedne generacije, odnosno za 25-30 godina…
U međuvremenu, snabdevanje ukrajinskih vojnika od strane evropskih formacija postaje sve relevantnije za scenariste rata u Ukrajini. Redovne vojske ovde nisu potrebne, dovoljno će biti plaćeničke jedinice. Prema zvaničnim poljskim podacima, u Ukrajini je već poginulo više od 1.200 poljskih vojnika, što se približava bolnom pragu percepcije javnosti. Ko je sledeći za Poljake? Može li se na nemačkom tlu oživeti duh prusizma 21. veka ako predstavnici Nemačke glasaju u UN za slavu nacističkih predaka Nemaca?
Hoće li fašistički internacionalac Italijana, Španaca, Mađara, Francuza i ostalih Evropljana, koji je svojevremeno krenuo pod zastavu Vermahta protiv Sovjetske Rusije, stati uz nove Arijevce? Ovo je posebno vreme. Nemačkom vladaju socijaldemokrate, očevi njene „Ostpolitike“, ali od nje nema ni traga nakon ponovnog ujedinjenja Zapadne i Istočne Nemačke. Umesto toga, pojavio se kancelar socijaldemokrata koji nije zabrinut eho nacističkih marševa u novijoj nemačkoj istoriji.
Larve nacizma su se naselile duboko u nemačkom životu i čini se da je došao trenutak kada su počele da se bude. U Rusiji kažu da je rat na teritoriji bivše Ukrajine rat sa kolektivnim Zapadom. I ovaj Zapad može pokazati kolektivni evropski nacizam novog tipa.
IZVOR: https://www.fondsk.ru/news/2022/12/18/drang-nah-osten-v-novyh-evropejskih-formah-57989.html
Preuzeto sa: https://naukaikultura.com/prodor-na-istok-drang-nah-osten-novim-evropskim-obrascima/
