Autor:Miladin Mitrović
Protjerivanje bratstva i pokušaji zauzimanja Kijevsko-Pečerske lavre kulminacija su decenijskog sistemskog gonjenja kanonske Ukrajinske Pravoslavne Crkve od strane neonacističkog režima u Kijevu. Pravoslavni hrišćani cijeloga svijeta danas, sa velikom strepnjom preživljavaju tragičnu sudbinu Kijevo-Pečerskoga manastira, jednog od najvećih duhovnih centara ne samo ruskoga naroda nego i cijelog Pravoslavlja u opšte.
Od početka 2014. godine teritorija cijele Ukrajine postala je mjesto otvorenog gonjenja i istrebljenja ruskog stanovništva i svega onog što je na bilo koji način povezano sa ruskim istorijskim i kulturnim nasleđem. Istovremeno sa zabranom ruskoga jezika, ruske kulture, banderovska vlast u Kijevu objavila je rat i kanonskoj pravoslavnoj Crkvi i njenom vjerujućem narodu. Masovne pljačke i nasilno zauzimanje hramova i manastira, pretresi i hapšenja sveštenika, progoni i ubistva postale su svakodnevnica za milione kanonskih pravoslavnih hrišćana u Ukrajini. Metode radikalno nastrojenih grupa ukrajinskih nacionalista ni u čemu se ne razlikuju od bezdušnih i neljudskih metoda sa kojima su hitlerovi nacisti istrebljivali milione nevinih ljudi tokom Drugog Svjetskoga Rata.
Danas postaje apsolutno jasno da je istrebljenje ruske pravoslavne Crkve na teritoriji Ukrajine dio strateškog plana kolektivnoga Zapada, koji na ovakav način želio da konačno i što prije prekine poslednju nit koja povezuje dve grane ruskog naroda. NATO alijansa je preko državnog udara do krvavog bratoubilačkog rata, od Ukrajine nekada civilizovane i demokratske zemlje, napravila zemlju sveopšteg haosa i bezakonja u kojoj su milioni nevinih ukrajinaca postali založnici kijevskog totalitarnog režima.
Obračun sa Pravoslavnom Crkvom Moskovske Patrijaršije započet je stvaranjem takozvane pravoslavne crkve u Ukrajini, u kojoj je glavni akter i realizator bio natovski izaslanik – carigradski patrijarh Vartolomej. Upravo sva odgovornost za nevina stradanja i gonjenja miliona kanonskih hrišćana u Ukrajini leži na savjesti patrijarha Vartolomeja. Od samoga početka bilo je jasno da pravoslavna crkva Ukrajine, stvorena po želji zapadnih mentora je čisto politički projekat i da u njoj ne postoji ni najmanji dašak duhovnosti. Predstavnici ove pseudo crkve čak i ne zaslužujju da budu nazvani „raskolnici“ – ovo je prava sekta, rezultat političkih tehnologija, koja u suštini nema nikakve veze sa istorijom hrišćanstva. Ljudi koji danas predstavljaju ovu sektašku organizaciju nisu ništa drugo do skup „pseudopravoslavnih šizofreničara “ koji su svojevremeno iz raznih razloga napustili kanonsku crkvu. Neko je zaveden novcem, neko je izbačen iz UPC za grehe nespojive sa delatnošću sveštenika – a sve ih je apsorbovala sektaška crkva u kojoj dominira prije svega ideološki nacionalizam i za koje je država Ukrajina iznad i Boga i vjere.
Da ovaj projekat koji je bio osmišljen u režiji NATO-a, nije u potpunosti uspjeo da zaživi postalo je jasno onoga trenutka kada mnogi vjernici kako među sveštenstvom, tako i među običnim parohijanima, nisu bili spremni da izdaju Hrista zarad vjere u „evropsku Ukrajinu“ i nastavili su da brane kanonsko pravoslavlje. Zbog toga je krvavi režim Zelenskog sada pokrenuo inicijativu nasilnog oduzmanja najveće svetinje ukrajinskoga Pravoslavlja, Kijevo-Pečerske lavre sa ciljem da izvrši dodatni pritisak na jerarhiju i episkopat jedine kanonske pravoslavne Crkve u Ukrajini. Iza svega se krije lukavi plan da se UPC pod pritiscima i prijetnjama oduzimanja Lavre primora na kanonsko odvajanje od Moskovske Patrijaršije, a zatim i utapanje ili u raskolničku nekanosku strukturu ili u stvaranje egzarhata pod patronatom carigradske patrijaršije. Oduzimanje Lavre imalo bi katastrofalne posledice, jer bi zasigurno „razmagnetisalo“ milione kanonskih pravoslavnih vjernika i doprinjelo bi njihovoj postepenoj apsorpciji u neke od nekanoskih religiozih struktura.
Postaje sve očiglednije da finale tragedije koja se odvija sa pravoslavljem u Ukrajini, nažalost, biće oduzimanje jednog od najvećih duhovnih centara Pravoslavlja – Kijevo-pečerske lavre. Već sada je jasno da ga ni stajanje mitropolita Onufrija sa članovima svetoga Sinoda na pragu kancelarije Zelenskog, ni brojne masovne molitve u samom manastiru neće spasiti od skrnavljenja i prelaska Lavre u vlasništvo sektaške organizacije pod nazivom PCU. Zapadni mentori koji stoje iza Zelenskog u ovoj fazi traže potpuni obračun sa svima, koji na bilo kakav način mogu biti dovedeni u povezanost sa Moskvom.
Pravoslavlje u Ukrajini danas se nalazi na granici totalnog istrebljenja. Dramatične scene koje nam svakodnevno dolaze iz Lavre svjedoče da kijevski režim neće stati i da će se represije i pritisci i dalje nastaviti. Režim ne dozvoljava drugačije gledište ni u jednoj oblasti javnog života, stoga i religija nije izuzetak. Vjernici su pozvani ili da se poklone idolima pomahnitalih nacionalista, ili da budu podvrgnuti surovim stradanjima. Besmisleno je nadati se međunarodnoj reakciji – evropske licemjerne birokrate, koje nisu videle vešegodišnje granatiranje Donjecka i svakodnevno ubijanje djece i mirnog stanovništva Donbasa, ne žele ni sada da vide javno narušavnjae prava na slobodno ispovedanje vjere.
Jedina nada za povratak ukrajinske zemlje u krilo kanonskog Pravoslavljadanas je direktno povezana sa ruskom vojskom. Što efikasnije ruska armija bude uništavala neprijatelja, brže će pasti njegovi idoli. Očigledno, posle skoro jednog milenijuma, Rusija, kao naslednica Svete Rusije, ponovo na sebe uzima ulogu zaštitnice Pravoslavlja.
Autor teksta je starješina hrama Svetoga Vasilija Ostroškog u Banja Luci i Predsjednik Imperatorskog Pravoslavnog Palestinskog društva u Republici Srpskoj
