Izrael i Palestina na mapama, nekad i sad (Foto: Shutterstock/Blic)
By Stanje stvari on 4. novembra 2023. • ( 2 )
Potpuni geonocid nad Palestincima je deo cionističkih planova. Ne možemo biti oduševljeni ni islamskim osvajanjem Palestine. Možda bi najpravednije bilo da se Palestina vrati, nama, Hrišćanima
Palestina je sveta zemlja u kojoj se nalaze glavne svetinje Hrišćanstva, Judaizma i Islama. Ne samo političke, već i verske strasti su se palile zbog Palestine, hiljadama godina. Ovu zemlju je Bog zaveštao Avramu, koji je došao iz haldejskog Ura u Mesopotamiju. Mojsije i Jošua su je ponovo osvojili po povratku iz egipatskog ropstva, nakon čega je tamo stvoreno Kraljevstvo Izraela i Judeje.
Kasnije je Palestina bila uključivana u globalne imperije – asirsku, haldejsku, persijsku, grčku, rimsku, islamsku, i otomansku. Nakon raspada Otomanskog carstva, te teritorije su potpale pod britanski mandat.
Danas, sve više ljudi razume da materijalistička, ekonomska i evolutivna objašnjenja istorije nisu ništa više nego loš mit Moderne. Religija i etnos, kao činioci, života, ponovo počinju da se shvataju ozbiljno i postaju važan ključ za razumevanje svetskih događaja. Zbog toga, palestinsko pitanje treba posmatrati kroz ovaj objektiv.
Stanovništvo Palestine je pomešano. Stotine naroda su naseljavali, prolazili i spajali se jedni sa drugima na ovom prostoru. Jevreji su zemlju napustili masovno, 135 godine posle Hrista, nakon neuspelog ustanka pseudo-Mesije Simona bar Kohbe. Ovo označava četvrti period u egzilu, Galot. Talmud brani Jevrejima povratak na ovo područje do dolaska Mesije. Ovo je jedna od tri glavne talmudske zapovesti, a to su: u Izrael se ne vraćati, narode među kojima jevrejska dijaspora živi ne povređivati, izgradnja Trećeg hrama ne počinje sve do dolaska Mesije.
U periodu širenja Islama, Palestinu su od vizantijskih Rimljana i osvojili Arapi, a zatim je sledila duboka arabizacija i islamizacija. Pre toga, većina stanovništva su bili Hrišćani. U epohi Krstaških ratova, zapadni krstaši su na kratko osvojili Jerusalim od Saracena, i ubrzo ka izgubili. Kasnije, u ranom 16. veku, Palestinu su osvojili otomanski Turci.
Počevši od kraja 19. veka, pod uticajem nacionalističke i rasističke ideologije cionizma, jevrejskog nacionalizma koji je kopirao evropski nacionalizam, evropski Jevreji su počeli da pristižu u Palestinu masovno i tako su prekršili talmudske zapovesti.
Cionisti su odlučili: ako se Mesiji i ne žuri da dođe, onda ćemo mi preuzeti stvari u svoje ruke i ubrzati njegov dolazak. Nisu se svi Jevreji složili sa tim, te se tako pojavio anticionistički jevrejski pokret poznat kao Neturei Karta, koji smatra da je cionizam đavolska jeres.
Nakon završetka Drugog svetskog rata, 1947. godine, država Izrael je osnovana pod uticajem cionista. Koliko god jevrejska religija, u svojoj cionističkoj verziji predstavlja prilično strogu, rasističke doktrinu, toliko je lokalno palestinsko stanovništvo – uglavnom Arapi i Muslimani, ali i mnogi Hrišćani među palestinskim Arapima – izloženo stvarnom genocidu, aparthejdu i etničkom čišćenju. Upravo su Jevreji, koji su bili žrtve progona od strane nacista u Trećem rajhu, izgleda da pokušavaju da gurnu svoj bol i gnev Palestincima koji, uzgred, nisu krivi ni za šta. Milioni Palestinaca su deportovani iz zemlje u kojoj su živeli vekovima.
To se nije događalo tokom arapskih osvajanja ni pod Krstašima. Cionisti nisu prepoznali nijedno rešenje o osnivanju palestinske države, niti o međunarodnom statusu Jerusalima. Stalno se pozivajući na njihovu patnju u vreme nacista, Jevreji su to koristili kao izgovor da bi odbili da obrate pažnju na proteste Arapa i pozive UN i međunarodne zajednice. Na kraju krajeva, kršeći talmudske zapovesti, cionistički lideri su se, u suštini, poistovetili sa Mesijom. Sve što je ostalo je da se nastavi izgradnja Trećeg hrama. Da bi se to uradilo, Arapi treba budu isterani iz Hrama na brdu, islamsko svetilište, Al-Aksa, treba da bude uništeno. Potpuni genocid nad Palestincima je deo ovih cionističkih planova. Onda će, prema njihovom mišljenju, doći period jevrejske vladavine na globalnom nivou – Peta monarhija, pod kojom će, narodi na zemlji, Neznabošci, priznati nadmoć Jevreja i pokoriti im se. Ovo je vera na osnovu koje država Izrael živi.
Pravoslavnu osobu to sasvim jasno podseća na Antihrista. Mi isto tako ne možemo biti oduševljeni islamskim osvajanjem Palestine. Na kraju krajeva, to je bila naša pravoslavna zemlja, deo našeg carstva.
Možda bi najpravednije od svega bilo da se Palestina vrati, nama, Hrišćanima. Mi nismo rasisti ili fanatici i ne tvrdimo da smo izuzetni. Garantujemo prava i Muslimanima i Jevrejima na našoj svetoj zemlji. Tako, pa da se sretnemo u pravoslavnom Jerusalimu.
Objavljeno na Međunarodni dan solidarnosti sa palestinskim narodom
Naslov, skraćivanje i oprema: Stanje stvari
(Geopolitika.ru, 29. 11. 2016)
Preuzeto sa; https://stanjestvari.com/2023/11/04/dan-solidarnosti-sa-palestinskim-narodom/
